Getij

Een schittering in het water,

Een schoonheid het natuur theater,

Zomaar in een vennetje heel nabij.

Een overdenken van mijn geloofsgetij.

Hoe het gaat met mijn eb en vloed

Wordt het ontregeld door mijn gemoed

Of blijft het staan stevig in de storm

Wordt dat mijn streven , mijn norm?

Of laat ik het touw maar fiere,

Draai ik mij om? , de rug in de wind.

Om niet verder meer te willen lopen.

En niets mijn aandacht noch bind.

Het is moeilijk om tegen de storm in te lopen

Tegen alles in, wat de wereld van ons eist.

Om toch te zien, de schittering in het water.

Om te zien naar een licht dat uit de wolken herrijst.